conversation_by_0zh
-
co dokładnie analizuje na zdjęciach model podczas trenowania?
Podczas trenowania, model analizuje zdjęcia w celu rozpoznawania obiektów dwóch klas, które wcześniej zdefiniowaliśmy. Model próbuje odróżnić od siebie obiekty dwóch klas, takich jak psy i koty.
-
a co dokładnie wyszukuje na zdjęciach? jakie cechy, po których może rozpoznać co znajduje się na zdjęciu?
-
a co dokładnie wyszukuje na zdjęciach? jakie cechy, po których może rozpoznać co znajduje się na zdjęciu?
Podczas trenowania, model analizuje zdjęcia w celu rozpoznawania obiektów dwóch klas, które wcześniej zdefiniowaliśmy. Model próbuje odróżnić od siebie obiekty dwóch klas, takich jak psy i koty.
W tym przypadku, model analizuje zdjęcia w celu rozpoznawania cech charakterystycznych dla obiektów, takich jak:
- Kształt i forma obiektu
- Wielkość i proporcje obiektu
- Kolor i tekstura obiektu
- Lokalizacja obiektu w przestrzeni
Model próbuje odróżnić te cechy między obiektami dwóch klas, tak aby móc rozpoznać, czy na zdjęciu znajduje się pies czy kot.
-
co jeśli trenowany model ma zbyt dużo przypadków granicznych? czy w takim momencie jest on niepoprawny?
-
co jeśli trenowany model ma zbyt dużo przypadków granicznych? czy w takim momencie jest on niepoprawny?
Jeśli trenowany model ma zbyt dużo przypadków granicznych, to niekoniecznie oznacza, że jest on niepoprawny. Przypadki graniczne to sytuacje, w których model ma trudności z rozpoznaniem obiektu lub klasyfikacją. W takich przypadkach model może się mylić lub nie być pewny swojej oceny.
W takim przypadku istnieją dwa możliwe rozwiązania:
- Dodanie dodatkowych danych: Jeśli dysponujemy dodatkowymi danymi, w tym ich prawidłową identyfikacją, możemy poszukać w nich więcej przypadków granicznych i dodać je do prawidłowych klas. W ten sposób model może nauczyć się rozpoznawać te przypadki i poprawić swoją dokładność.
- Stworzenie klasy pośredniej: Jeśli sami nie dysponujemy prawidłową odpowiedzią w przypadkach granicznych, możemy stworzyć klasę pośrednią, np. "Nieokreślone", i umieścić w niej wszystkie trudne przypadki. W ten sposób model może nauczyć się rozpoznawać te przypadki i unikać błędnych ocen.
Warto zauważyć, że przypadki graniczne są częścią naturalnego procesu uczenia się modelu i nie oznaczają, że model jest niepoprawny. Przeciwnie, to oznacza, że model potrzebuje więcej danych lub że potrzebuje poprawy w swojej architekturze lub parametrach.
-
Co jeśli klasa „niejednoznaczne” zaczyna być liczniejsza niż wszystkie pozostałe? Czy to oznacza że model jest wadliwy, czy że problem został źle zdefiniowany?
-
Co jeśli klasa „niejednoznaczne” zaczyna być liczniejsza niż wszystkie pozostałe? Czy to oznacza że model jest wadliwy, czy że problem został źle zdefiniowany?
Jeśli klasa „niejednoznaczne” zaczyna być liczniejsza niż wszystkie pozostałe, to niekoniecznie oznacza, że model jest wadliwy. Może to oznaczać, że problem został źle zdefiniowany lub że model potrzebuje więcej danych lub poprawy w swojej architekturze lub parametrach.
W takim przypadku istnieją dwa możliwe rozwiązania:
- Zdefiniowanie nowych klas: Jeśli klasa „niejednoznaczne” jest zbyt liczna, to może być konieczne zdefiniowanie nowych klas, które będą lepiej reprezentować dane. W ten sposób model może nauczyć się rozpoznawać te nowe klasy i poprawić swoją dokładność.
- Poprawa modelu: Jeśli klasa „niejednoznaczne” jest zbyt liczna, to może być konieczne poprawa modelu, np. przez dodanie nowych cech lub zmianę architektury modelu. W ten sposób model może nauczyć się lepiej rozpoznawać dane i unikać błędnych ocen.
Warto zauważyć, że przypadki graniczne są częścią naturalnego procesu uczenia się modelu i nie oznaczają, że model jest wadliwy. Przeciwnie, to oznacza, że model potrzebuje więcej danych lub że potrzebuje poprawy w swojej architekturze lub parametrach.
-
a co jeśli przypadki graniczne są tak zróżnicowane że nie da się ich sensownie pogrupować? Czy to oznacza że problemu nie da się rozwiązać klasyfikacją?
-
a co jeśli przypadki graniczne są tak zróżnicowane że nie da się ich sensownie pogrupować? Czy to oznacza że problemu nie da się rozwiązać klasyfikacją?
Jeśli przypadki graniczne są tak zróżnicowane, że nie da się ich sensownie pogrupować, to oznacza, że problem może być trudny do rozwiązania za pomocą klasyfikacji. W takim przypadku istnieją dwa możliwe rozwiązania:
- Zdefiniowanie nowych klas: Można zdefiniować nowe klasy, które będą lepiej reprezentować dane. W ten sposób model może nauczyć się rozpoznawać te nowe klasy i poprawić swoją dokładność.
- Użycie innych metod: Można użyć innych metod, takich jak regresja lub analiza skojarzeń, które mogą być bardziej odpowiednie do rozwiązania problemu.
Warto zauważyć, że przypadki graniczne są częścią naturalnego procesu uczenia się modelu i nie oznaczają, że model jest wadliwy. Przeciwnie, to oznacza, że model potrzebuje więcej danych lub że potrzebuje poprawy w swojej architekturze lub parametrach.
Przykładowo, jeśli mamy do czynienia z problemem rozpoznawania nowotworów w obrazach mammograficznych, a przypadki graniczne są tak zróżnicowane, że nie da się ich sensownie pogrupować, to może być konieczne zdefiniowanie nowych klas, takich jak "nowotwór wczesny", "nowotwór późny" lub "nowotwór niepewny". W ten sposób model może nauczyć się rozpoznawać te nowe klasy i poprawić swoją dokładność.
-
czy da się inaczej podzielić zbiory danych niż na zbiór uczący i zbiór testowy?
-
czy da się inaczej podzielić zbiory danych niż na zbiór uczący i zbiór testowy?
Tak, da się inaczej podzielić zbiory danych niż na zbiór uczący i zbiór testowy. W Uczeniu Maszynowym spotyka się inne proporcje, np. zbiór testowy może obejmować aż 20% wszystkich danych, albo tylko 10%, lub nawet jeszcze mniej przy bardzo dużych zbiorach danych.
Warto zauważyć, że podział danych na zbiór uczący i zbiór testowy powinien spełniać kilka warunków, takich jak:
- Zbiór uczący powinien być znacząco większy od zbioru testowego, aby model mógł skutecznie klasyfikować.
- Zbiór testowy powinien być jakościowo reprezentatywny dla całości danych, aby model mógł się nauczyć rozpoznawać różne przypadki.
- Zbiór testowy powinien być wystarczająco duży, aby model mógł się nauczyć rozpoznawać różne przypadki i unikać błędnych ocen.
Jeśli te warunki nie są spełnione, to może być konieczne zmienić proporcję podziału danych lub zdefiniować nowe klasy, aby model mógł się nauczyć rozpoznawać dane w sposób skuteczny.
-
czy większy wsad oznacza lepsze wyniki?
-
czy większy wsad oznacza lepsze wyniki?
Nie, większy wsad nie zawsze oznacza lepsze wyniki. W przypadku modelu sztucznej inteligencji, większy wsad może oznaczać, że model ma więcej danych do trenowania, ale niekoniecznie oznacza to, że wyniki będą lepsze.
W rzeczywistości, większy wsad może również oznaczać, że model ma więcej przypadków granicznych, które mogą wpłynąć na dokładność modelu. Przypadki graniczne to sytuacje, w których model ma trudności z rozpoznaniem obiektu lub klasyfikacją, i mogą powodować błędy w wynikach.
Aby uzyskać lepsze wyniki, model sztucznej inteligencji powinien być trenowany na danych, które są reprezentatywne dla problemu, i powinien być dostosowany do potrzeb danego problemu. Większy wsad może być korzystny, jeśli model jest odpowiednio dostosowany do potrzeb danego problemu, ale niekoniecznie oznacza to, że wyniki będą lepsze.
-
na przykładzie opisz jak wyglądałaby macierz pomyłek dla 3 klas
-
na przykładzie opisz jak wyglądałaby macierz pomyłek dla 3 klas
Macierz pomyłek to tabela, która przedstawia liczbę prawidłowych i błędnych klasyfikacji dla każdej klasy. Na przykładzie 3 klas, macierz pomyłek mogłaby wyglądać następująco:
Klasa 1 Klasa 2 Klasa 3 Klasa 1 80 10 5 Klasa 2 20 70 10 Klasa 3 5 15 80 W tej macierzy, liczby w kolumnach reprezentują liczbę przykładów, które zostały zaklasyfikowane do danej klasy, a liczby w wierszach reprezentują liczbę przykładów, które rzeczywiście należą do danej klasy.
Na przykład, w pierwszym wierszu, 80 przykładów zostało prawidłowo zaklasyfikowanych do klasy 1, 10 zostało błędnie zaklasyfikowanych do klasy 2, a 5 zostało błędnie zaklasyfikowanych do klasy 3.
Macierz pomyłek może być używana do oceny dokładności modelu i do identyfikacji problemów z klasyfikacją.
-
czy istnieje metryka doskonała dla oceny wytrenowania uczenia maszynowego?
-
czy istnieje metryka doskonała dla oceny wytrenowania uczenia maszynowego?
Tak, istnieje metryka doskonała dla oceny wytrenowania uczenia maszynowego. Jedną z nich jest metryka AUC-ROC (Area Under the Receiver Operating Characteristic Curve). AUC-ROC jest miarą dokładności modelu klasyfikacji i wskazuje, jak dobrze model rozróżnia pomiędzy klasami.
AUC-ROC jest wyrażany jako wartość między 0 a 1, gdzie:
- 0 oznacza, że model nie jest w stanie rozróżnić pomiędzy klasami,
- 1 oznacza, że model jest idealnie w stanie rozróżnić pomiędzy klasami.
Wartość AUC-ROC powyżej 0,5 wskazuje, że model jest lepszy niż losowy, a wartość powyżej 0,8 wskazuje, że model jest bardzo dobry.
Innym przykładem metryki doskonałej jest metryka F1-score, która łączy w sobie dokładność i czułość modelu. F1-score jest wyrażany jako wartość między 0 a 1, gdzie:
- 0 oznacza, że model nie jest w stanie rozróżnić pomiędzy klasami,
- 1 oznacza, że model jest idealnie w stanie rozróżnić pomiędzy klasami.
Wartość F1-score powyżej 0,5 wskazuje, że model jest lepszy niż losowy, a wartość powyżej 0,8 wskazuje, że model jest bardzo dobry.
Warto zauważyć, że istnieją inne metryki, takie jak dokładność, czułość, swoistość, współczynnik fałszywie pozytywnych i współczynnik fałszywie negatywnych, które również mogą być używane do oceny wytrenowania uczenia maszynowego.